Adventures ni Kettle Ong

ITO po ay ang sagot ko sa aking repleksyon patungkol sa aking eksaminasyon sa Pilosopiya nawa'y makapulot kayo ng aral (kahit puro kalokohan ang aking nilagay BIRO LANG)

Hindi ako Makasarili hindi ako Etehista at hindi ko Rin sinasabing BANAL ako

Ang Aking Katawan
ni: Eduardo Jose F. Calasanz

Sino nga ba ako? Ano ba ako? Naitanong ko na rin ito sa aking sarili, hindi lamang isa o dalawang beses kundi makaisang daang beses ko na yata naririnig ng paulit-ulit ang tanong na ito na tumatakbo sa aking isipan sa tuwing ako’y naguguluhan.

Iyan rin ang tanong na bumungad sa aking harapan ng binabasa ko ang “Ang Aking Katawan”, nangiti ako at nasabik ng nakita ko ang tanong na ito at nasabi ko sa aking sarili, na mukhang magkakaroon na ng kasagutan ang tanong na matagal ko nang hinahanapan ng sagot.

Ang lalo pang nakapagbigay sigla sa akin upang ipagpatuloy ang pagbabasa nito ay sa kadahilanang, dahil ng araw ding iyon ay nabuksan ko ang topic ng Sino ba Ako o Ano ba ako sa aking mga kaibigan na napapagkamalan na akong lalong nasiraan ng bait dahil hindi nila ako maintindihan, o hindi nila makuha ang aking nais ipahiwatig at dahil na rin sa kailangan ko itong basahin sapagkat ito’y isang eksam (dahil sa totoo nakakatamad naman talaga magbasa nbasahin ang mga babasahin na may seryosong usapan at lalo na kung hindi interesado ang magbabasa pero gusto ko ang subject na ito, at nalalayo na ako okay, back to the topic.)

Nais kong ibigay ang aking pahayag sa mga ilang bahagi ng aking nabasa, dahil maging ako ay ito rin ang kadalasan kong isinasagot o ipinapaliwanag o binabanggit sa aking mga kaibigan sa tuwing tinatamaan ako ng sinasabi nilang topak ko;

1.) Ano ka ba? Tao, sapagkat may anyo, kilo at katawan ng tao. Sino ka ba? Si Juan Santos; matangkad, mestisuhin, mahaba ang buhok, maliit ang tainga, malaki ang tiyan dahil mahilig “mag-isa pa nga” ng serbesa. Nasaan ka? Narito ako, kung nasaan ang aking katawan, tingnan mo ako, tingnan mo ang aking katawan.

Para sa akin, Ito ay isang LITERAL na paliwanag sa kung ANO ka at sa KUNG sino ka. Ito ay ikaw sa iyong pisikal na aspeto bilang isang tao. Totoo at tama ang sinasaad ng saknong na ito. Halimbawa, sa telepono na lamang kapag may tumawag sa inyo at nag-ring, sa iyong pag-angat ng telepono hindi ba’t ang unang itatanong mo sa tumawag ay “Sino po sila?” (kahit isa lang ang kausap mo “sila” pa ang tawag mo) at kung medyo sosyal ay may paunang salita pa na pagbati katulad ng “Good evening” saka sasambitin ang tanong at ang isasagot naman sa tinanong mo ay ang kaniyang pangalan (kung anu man ang pangalan niya). Dahil sa literal na mundong ito Ang Ating katawan mismo ang nagpapakilala sa atin sa kapwa.

2.) “Ako’y tao rin sapagkat mayroon akong pang-unawa at pag-iisip ng tao. Kapag sinabi ko sa aking magulang, “Mahal ko kayo!” ang nagmamahal sa kanila ay hindi lamang ang “matangkad, mestisuhin na si Juan Santos” kong katawan, ngunit ang buo kong diwa’t kalooban.

May isang tama rin ang nabanggit ng may akda. Dahil tayo ay hindi lamang nakikilala sa LITERAL na pagpapakilala kung hindi ang lubos na pagkakakilala sa kung SINO ang Juan Santos na nagmamahal sa kanyang magulang, at ito ay maibibilang ko sa ilalim ng isip at ugali o karakter ng isang indibidwal. Hindi lamang ito tumatalakay sa mismong taglay na ugali (virtue) kung hindi pati na rin sa kilos o behavior nito. Halimbawa, sa bahay, ang bunso mong kapatid ay may ugali na “Pa” o paki-gawa, patulong, paabot, pahingi, at lahat na ng maisip na may “pa” sa unahan, at ito ay kinakikitaan ng pagiging dependent o magiging pala-asa ng bata na kinahahantungan ng pagiging spoiled.

Maraming pang aspeto ang nabanggit sa akdang ito, katulad ng “KATAWAN sa KALULUWA” o ang Ka-akuhan ng isang tao ay ang kanyang kaluluwa na kung saan ito ay ang diwa ng kanyang pagkatao. Muli may tama na naman ang paliwanag na ito. Ito naman ay aking maiuugnay sa “FREE WILL” ng isang tao, dahil sa mundo walang gitna palaging kanan at kaliwan, kung ang donat nga walang gitna ito pa kayang pagkatao ng isang indibidwal. Halimbawa, ikaw ay may nakitang isang milyong piso na nakakalat sa kahabaan ng heroes park ng B.S.U ano ang gagawin mo? Bukod sa pagpulot nito. Hindi ba’t ikaw ay magkakaroon ng dalawang desisyon? Ito ay ang pagtago o pag-angkin ng perang hindi sa iyo AT ang pag gawa ng paraan upang masauli ito. Mayroon kang dalawang pagpipilian pero hindi ka maaring gumitna sapagkat ikaw ay mahihirapan at lalong maguguluhan. Dito ko maipapaloob ang sinasabi ni Platon na “mayroong makalangit at makalupang kagawian na naglalaban sa diwa ng tao.”

Hindi ko na tatalakayin pa ang lahat ng ng mga kilalang pilosopo ng panahon, narito ang kabuuan ng aking repleksyon:

Ang lahat ng nabanggit ay tama at hindi ko rin naman sinasabi na lahat ng ito ay dapat sundin o gawin kung hindi ito ay naaayon lamang sa kanilang mga pagaaral at masasabi ko na ito ay kanilang mga naging karanasan sa buhay o nasaksihan habang sila ay nabubuhay. Dahil walang ibang makakasagot sa tanong na Sino ba ako? Ano ba ako? hindi sila Planton, Aristotle, Descartes, at kung sino-sinu pang mga dakilang pilosopo na nabuhay, nabubuhay at mabubuhay pa, kung hindi tayo, Tayo rin sa ating mga sarili ang makakapagsabi at ang tanging makakakilala at makakapag-uri sa kung SINO nga ba talaga tayo. Sa ngayon wala pa rin akong natatagpuan kung sino nga ba talaga ANG BLOGGER NA NAGSULAT NITO, at sa mga oras na ito ay hindi ko pa rin lubusang kilala ang aking sarili ngunit darating din ang araw na makikilala ko at matataggap ko kung sino at kung ano ako.